Het recenseren op mijn blog wilde niet helemaal lukken. Vandaar dat jullie nog altijd de recensie van ‘Egotripper’ van Vi Keeland, het boek dat ik al in mei 2021 las, tegoed hebben. Vandaag is de dag! Scroll dus snel door om erachter te komen wat ik van dit boek vond.
Emerie is ’s avonds laat nog haar nieuwe kantoor aan het inrichten, als er een inbreker voor haar neus staat. Wanneer ze hem met haar krav-maga-skills te lijf gaat, vindt hij dat alleen maar hilarisch. Hij blijkt helemaal geen inbreker te zijn: hij is Drew Jagger, de echte huurder van het pand. Emerie is opgelicht, en de huurbaas aan wie ze de aanbetaling heeft gedaan is nergens meer te vinden. Drew krijgt medelijden met Emerie wanneer hij hoort hoeveel geld ze kwijt is, en dat ze nu met meubels en al op straat staat. Hij doet haar een aanbod: als ze zijn telefoon opneemt zolang zijn secretaresse op vakantie is, mag Emerie nog even in zijn kantoor blijven tot ze een nieuwe plek heeft gevonden. Drew is ietwat arrogant, drop dead gorgeous, en een nietsontziende echtscheidingsadvocaat. Emerie is zachtaardig en een succesvolle relatietherapeut. Ze hebben niets met elkaar gemeen. Behalve dan een wederzijdse aantrekkingskracht die met de dag lastiger wordt om te weerstaan.
Uitgeverij Volt ~ 320 pagina’s ~ oktober 2019 ~ ISBN: 9789021418711
Relatietherapeute Emerie lijkt het helemaal voor elkaar te hebben. Het is haar na haar verhuizing al snel gelukt om een (betaalbaar) kantoor te bemachtigen op een prachtige plek in New York. Of nou ja, dat denkt ze. Wat ze alleen nog niet beseft, is dat de persoon a.k.a de ‘zogenaamde’ huurbaas die haar dit kantoor heeft toegewezen helemaal niet gemachtigd was om dat te doen. Ze is dus keihard opgelicht! En daar komt ze achter als ze op Oudejaarsavond oog in oog staat met echtscheidingsadvocaat Drew Jagger, de echte huurbaas van het pand. Oeps! Hij is op zijn zachtst gezegd not amused. Maar als hij hoort hoeveel geld ze kwijt is, komt hij met een deal: als zij voorlopig invalt voor zijn secretaresse, mag ze blijven. De twee hebben op het eerste gezicht weinig gemeen: zij gelooft in relaties en hij verbreekt ze. Maar één ding valt niet te ontkennen en dat is de aantrekkingskracht tussen deze twee. De vraag is dan ook: hoelang kan dit ‘samenwerken’ goed gaan voordat er andere dingen gebeuren?
Ik heb dit boek geleend bij de bibliotheek.
Boek heeft alles-in-één
Als je mijn blog langer volgt, dan weet je dat ik dol ben op de boeken van Vi Keeland. Ik verslond in het verleden al titels als ‘De baas’, ‘De player’ en ‘Liefde of Lust’ om het over haar titels met Penelope Ward als ‘Onuitstaanbaar’ en ‘Onweerstaanbaar’ nog niet eens te hebben. Ik was dus oprecht benieuwd of ze mij met ‘Egotripper’ opnieuw kon verrassen. Nou, ik zal er niet omheen draaien: natuurlijk had ze mij met ‘Egotripper’ weer compleet in haar greep! Ik viel voor de charmes van de rijke zakenman Drew, leefde mee met Emerie die keihard wordt opgelicht en uiteraard kan ik hun chemie ook niet onbesproken laten. Dit boek heeft gewoon weer alles-in-één. Van een rustige opbouw, humor, een fijne schrijfstijl en leuke karakters die een chemie hebben om je vingers bij af te likken. Moet ik doorgaan?
Ik wilde net weggaan toen ik een streep licht zag onder de deur van een kleine dossierkamer aan het einde van de hal. Ik zocht er niets achter en liep erheen om het licht uit te doen. Goed, ik ben een meter zesennegentig lang en weeg ruim honderddertien kilo, en misschien lag het aan mijn gemoedstoestand dat ik niet verwachtte iemand te zien. Maar toen ik de deur van de dossierkamer opende en haar daar aantrof, schrok ik me dood.
Diepere laag aan sexy roman
Wat ik altijd leuk vind aan de boeken van Vi Keeland zijn de verwachtingen. Op basis van de flaptekst en de cover verwacht je eigenlijk altijd een sexy roman zonder échte inhoud. Maar iedere keer weet de auteur mij toch weer te verbazen met een diepere laag. En dat is in ‘Egotripper’ ook zeker niet anders. Hoewel dit boek in tegenstelling tot de andere boeken misschien net iets meer seksscènes had en iets grover was dan gebruikelijk, bevat ook dit boek weer een verhaallijn die de boel op zijn kop zet. Uiteraard geef ik geen spoilers over het hoe of wat. Neem alleen van mij aan: plots krijgt met name één van de twee een verhaal mee, waardoor je niets anders kunt dan met ze meeleven en hopen dat ze het geluk aan hun zijde hebben staan. Dat maakt deze boeken dus zó memorabel: je valt voor de personages, of je dat nu wil of niet.
Glimlach van oor tot oor
Uiteraard komen die sexy scènes, de chemie en de diepere laag opnieuw weer in een toegankelijk jasje. Ik weet niet wat het is, maar de schrijfstijl van Vi Keeland overtuigt mij iedere keer weer. Het is makkelijk te begrijpen, heeft de nodige details (maar niet teveel) en maakt dat je door dit boek heenvliegt. Plus het wordt verteld vanuit beide kanten. Natuurlijk is het verder niet bijster origineel of verrassend wat betreft de ontknoping. Maar laten we eerlijk zijn: is er iemand die daarop hoopt? ‘Egotripper’ doet gewoon wat het belooft: het geeft je van begin tot epiloog een goed gevoel. Of je nu moet lachen door de ‘grappige’ woordenwisselingen tussen de soms wat arrogante Drew en de pittige Emerie, de acties die ze uithalen naar elkaar of gewoon hun romantiek: met dit boek bij de hand weet je zeker dat je niet wordt gezien als de ‘chagrijn’. Je krijgt er namelijk hoe dan ook een goed gevoel door. En dat is wat telt.
Ze begon te gillen. Ik deed een stap achteruit door de deuropening. Ze stond op, ging op een stoel staan en begon tegen me te schreeuwen, terwijl ze met haar mobieltje door de lucht zwaaide. ‘Ik bel de politie!’ Met trillende vingers toetste ze een negen in, en een één, en haar vinger bleef boven de laatste één hangen. ‘Als je nu weggaat, bel ik niet!’
Conclusie
Ik hoefde eigenlijk niet meer overtuigd te worden, maar met ‘Egotripper’ bewijst Vi Keeland gewoon dubbel en dwars wat voor topauteur ze is. Dit boek heeft het namelijk weer allemaal. Van sexy scènes die je bijna met het schaamrood op je kaken leest, toffe personages plus nog eens een diepere laag. En met name dat laatste doet het voor mij. Ik houd namelijk wel van een erotische roman op zijn tijd, maar een boek wordt pas memorabel als je echt met de personages kunt meeleven. En dat laatste is zeker bij dit boek aan de orde. Ik ga natuurlijk niet verklappen hoe of wat, dus ik zeg alleen maar: geef ‘Egotripper’ een kans! Ik kan je namelijk nog uren vervelen met dingen als de toegankelijke schrijfstijl van Vi die je door dit boek heen doet vliegen; de chemie tussen Drew en Emerie die je zeker niet vergeet tot het feit dat je vanuit beide perspectieven leest. Alles bij elkaar maakt ‘Egotripper’ een compleet boek, dat mij nu alleen maar weer laat smachten naar nieuwe titels van haar hand.
Ben jij ook Vi Keeland-fan? Laat dan vooral hieronder in de reacties weten wat jouw favo boek is van deze auteur. Is het er één met Penelope Ward of zonder? Ik ben heel benieuwd.
