De zomer is in volle gang en daarom heb ik vandaag voor jullie ook een recensie van een zomers boek. Te midden op een prachtige Franse landgoed speelt het verhaal uit De vergeten zomer zich af. A.W. Bruna heeft deze boektour opgezet, dus ik wil ze erg bedanken voor het boek!
De druivenoogst is altijd een feestelijke gebeurtenis in de wijngaard van de familie Cambon. Behalve dit jaar. Wanneer de oogst door een fout mislukt, is dit slecht nieuws voor het voortbestaan van het landgoed. En Clarisse Cambon weet precies wie ze dat kwalijk moet nemen: haar schoondochter Jane. Het is slechts één incident in een jarenlange strijd, waarvan beide vrouwen de oorzaak verborgen houden voor Luc. Luc, die altijd zijn best doet om zijn vrouw en zijn moeder met elkaar te verzoenen. Maar als het noodlot toeslaat, blijft Jane vol twijfels achter. Welke geheimen heeft haar man altijd voor háár verborgen gehouden? Wanneer ze de dagelijkse leiding van de wijngaard overneemt, vindt Jane bewijs voor het feit dat Luc niet de man was op wie ze twintig jaar geleden verliefd werd. En wat erger is, ze weet dat alleen haar oude vijand Clarisse kan helpen om de waarheid te achterhalen…
A.W. Bruna ~ juli 2016 ~ 386 pagina’s ~ ISBN: 9789400507715
In de Provence staat het landgoed van de familie Cambon ieder jaar weer in het tekenen van het verbouwen van veel groenten en fruit. Tijdens de oogstperiode keert Jane samen met haar man Luc Cambon – die tevens de leiding heeft samen met zijn moeder – terug naar het landgoed om een handje mee te helpen. Echter gaat het met de oogst precies mis als Jane de leiding heeft. Haar schoonmoeder – Clarisse Cambon – neemt haar dat niet in dank af. Vanaf dat moment verslechtert de band tussen schoonmoeder en schoondochter. Luc, die graag ziet dat zijn moeder en zijn vrouw goed met elkaar omgaan, ziet hierdoor geen mogelijkheid meer om de twee te verzoenen. Echter zullen Clarisse en Jane door het toeslaan van het lot samen moeten werken om het landgoed niet verloren te laten gaan.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit doet niets af aan mijn mening.
Onbekend genre
De Vergeten Zomer is een vertaald literaire werk geschreven door Carol Drinkwater. Het is een heel ander genre dan ik gewend ben te lezen. Normaal kies ik sneller, zoals jullie van mij gewend zijn, voor een New Adult, Young Adult of een thriller. Echter heeft dit boek mij op een positieve manier verrast. De verhaallijnen bleven nog steeds erg realistisch (zoals het hebben van problemen met je schoonmoeder of bijvoorbeeld de liefde), de personages levensecht en de mogelijkheid om mee te kunnen leven was voldoende aanwezig.
De zinnen en hoofdstukken waren vrij lang, waardoor je je aandacht er goed bij moest houden. Dit hoeft niet automatisch voor een probleem te zorgen, maar als er daarnaast Franse woorden/zinnen in het verhaal verweven zijn, maakt dit het niet eenvoudig. De Franse woorden en zinnen passen uitstekend bij de prachtige locatie, maar als ze niet worden vertaald, blijft het vaag. Dus óf je slaat de zinnen over als je de context niet begrijpt of je zoekt de betekenis op.
Ze liep het ijzeren balkon op en voelde de vochtige dauw onder haar voeten, strekte haar armen en bovenlijf terwijl het zonlicht de kamer binnenstroomde met een schitterende golf van honderden uitbundige geuren. Dennenhars, wilde lavendel, verse tijm, rozemarijn, jeneverbes…
Levensecht
Zoals ik net al zei, zijn In De Vergeten Zomer de personages levensecht beschreven. Je leert ze kennen, leeft (soms) met ze mee, ergert je aan ze of ze slepen je door de raadsels heen. Vooral met het karakter Jane kon ik mij (ondanks het grote leeftijdsverschil) goed identificeren. Haar gevoelens en gedachten en situatie zijn realistisch en daardoor je begrijp je haar keuzes sneller. Toch is zij niet het enige personage waar je je mee kunt identificeren: zelfs met de soms iets gemene schoonmoeder Clarisse kreeg je een band en op het einde zelfs sympathie voor.
Echter zaten er wat mij betreft wel iets teveel en te lange sfeerbeschrijvingen in. Deze beschrijvingen geven een goed beeld van waar het verhaal zich afspeelt en zo waan je je voor even op dezelfde locatie. Toch duurde het wat mij betreft net iets te lang, waardoor ik uit het verhaal getrokken werd. Op dat soort momenten wilde ik gewoon weten hoe het verhaal verder zou doorlopen, maar kreeg je eerst een aantal pagina’s met de beschrijving van de locatie.
Wat zijn beroepsmatige verplichtingen ook waren, Luc hechtte er altijd belang aan om terug te keren naar Les Cigales om toezicht te houden op de oogst, de vendange. Het was een traditie, een familieritueel dat wijlen zijn opa hem had geleerd. En Jane vergezelde hem altijd.
Het boek bestaat uit drie delen: Verlies, Zaaien en Tweede Oogst, dat samen één verhaal is. Op het einde volgt nog een epiloog met het vluchten vanuit Algerije (dit hebben Clarisse, haar zus Isabelle en Luc als klein jongetje moeten doen), maar dat was voor mij alleen een leuk extraatje. Ik was klaar met het verhaal en heb daarom de epiloog – dat weet terugkijkt naar de geschiedenis- overgeslagen. In alle drie de delen bevinden zich climaxen (zogezegd oplossingen van raadsels), maar sommige van deze ‘oplossingen’ waren misleidend. Dan denk je dat je weet hoe het zit en dan blijkt het toch anders te zitten. Hoewel het irritant kan zijn, behoudt het verhaal zo wel zijn spanning.
Conclusie
De Vergeten Zomer is een verrassend literair werk, waardoor je meteen de zon op je gezicht zult voelen. Ondanks de (iets te) lange sfeerbeschrijving, de moeilijke Franse woorden en de misleidende climaxen, is dit boek een aanrader voor deze zomer. Je leert naast de realistische verhaallijnen en personages tevens nog iets over de Franse wijngaarden. Dit boek krijgt wat mij betreft 3 sterren.
Zoals ik in de inleiding al vertelde, doe ik mee met een blogtour. Ben je benieuwd wat Bianca (14 juli) en Connie (15 juli) er in de volgende twee dagen over gaan zeggen? Houd dan vooral hun blogs ook in de gaten.
