Ik wilde dit jaar diverse dingen bereiken, maar één ding was: meer boeken van Linda van Rijn lezen. Vandaar dat ik ‘Vakantievrienden’ van deze auteur niet zomaar kon laten liggen in de bibliotheek. Benieuwd wat ik er uiteindelijk van vond? Lees het hieronder.
Op kampeervakantie in Frankrijk met haar gezin raakt Mieke in de ban van de mysterieuze Ewoud. Al snel loopt de spanning op… Mieke en Thom Zuidkerken grijpen de jaarlijkse kampeervakantie met hun gezin aan om te proberen hun huwelijk te redden. Sinds Mieke weet dat Thom is vreemdgegaan staat hun relatie onder grote druk. Via de vakantievriendjes van de kinderen ontmoeten ze Wendy en Ewoud, met wie ze gezellig borrelen en barbecueën. Mieke voelt zich aangetrokken tot de spannende en intrigerende Ewoud en bekijkt haar eigen door- sneehuwelijk ineens met heel andere ogen. En dat heeft grote gevolgen…
Uitgeverij Marmer ~ 112 pagina’s ~ juli 2012 ~ ISBN: 9789460681042
Het huwelijk van Mieke en Thom ligt zwaar onder vuur nadat Thom eerder is vreemdgegaan. Het vertrouwen bij Mieke is weg en eigenlijk doet Thom er maar weinig aan om dat weer op te bouwen. In de ultieme poging om het huwelijk voor hun tweeling van tien nog te laten slagen, besluiten ze om op kampeervakantie te gaan in Zuid-Frankrijk. Zon, zee en zwembad zouden misschien de ingrediënten zijn om het een tweede kans te geven en belangrijker nog: om het vuur tussen hen weer aan te steken. Mieke acht die kans klein, maar wie niet waagt, wie niet wint. Door hun dochters komen ze tijdens hun kampeervakantie in contact met Wendy en Ewoud. Het zijn niet direct hun ‘beste vrienden’, maar met gezellige borrelen en barbecueën is natuurlijk niets mis. Alleen waarom voelt Mieke zich plots enorm aangetrokken tot Ewoud en waarom heeft ze het idee dat dit gevoel wederzijds is? Ewoud lijkt haar bijna uit te kleden met die blik van hem, maar is dat wel wat Mieke nu nodig heeft: afleiding? Het zou zomaar eens voor iets heel anders kunnen zorgen.
Ik heb dit boek geleend bij de bibliotheek.
Welkom in Zuid-Frankrijk
Zin in een paar uurtjes leesplezier op het strand, bij het zwembad of gewoon wanneer je in je tuin ligt te chillen? Dan is ‘Vakantievrienden’ van Linda van Rijn met zijn 105 pagina’s ideaal. Het boek is namelijk echt niet alleen maar vanwege het formaat ideaal, want het verhaal scoort ook bonuspunten genoeg. ‘Vakantievrienden’ neemt je – zelfs nu je het misschien nog niet aandurft om echt die stap te zetten – mee naar Zuid-Frankrijk, waar een vakantie die al niet heel lekker liep een hele andere wending krijgt. Door de toegankelijke schrijfstijl van Linda van Rijn voelt het net alsof jij daar zelf bent. Maar of je daar nu blij mee moet zijn? Mieke en Thom vechten elkaar nog net niet de tent uit en hoewel de ontmoeting met Wendy en Ewoud het vuur in Mieke weer oplaait, blijkt dat al snel niet voor haar man te gelden. Het mag dan gek klinken (en ik wil vreemdgaan absoluut niet goedkeuren), maar je gunt Mieke ergens wel weer dat geluk. Juist omdat je alles vanuit haar leest. Je voelt gewoon hoe gebroken is na Thoms affaire en dat gevoel kan ze niet zomaar even ‘parkeren’. Al ziet Thom dat anders.
Ze zuchtte. Al bij het opzetten had ze haar twijfels gehad over de constructie. ‘Misschien had je de haringen moeten vastzetten.’ Thom reageerde meteen geërgerd. ‘Misschien had je het zelf moeten doen, als je het allemaal zo goed weet.’ Mieke rolde met haar ogen en zweeg veelbetekenend.
Duister randje
De elementen die ik hierboven heb benoemd, lijken te wijzen op een roman, maar niets is minder waar. Er zit een duister randje aan deze zomervakantie. En nee, dat heeft echt niet alleen te maken met het huwelijk dat op knappen staat. Het heeft eerder te maken met iemand die je in een donker steegje niet wil tegenkomen… Het is lastig om – aangezien dit boek slechts 105 pagina’s heeft op klein formaat – niets te verklappen, maar ik gun iedereen zijn eigen leesplezier. Maar nu moet ik wel eerlijk zijn: is dit de beste thriller die ik ooit heb gelezen? Nee, dat zeker niet. Daarvoor mis ik uitwerking op meerdere vlakken, wat leuke wendingen hier en daar en een grote laag spanning. Dat wil echter niet zeggen dat ik afgeknapt ben op dit boek, zeker niet zelfs. Je waant je ergens anders, leest het door de schrijfstijl van Linda van Rijn zo uit én dan heb je nog de wending. Ik zag de wending aankomen, wat ook niet heel verrassend is door de hoeveelheid personages. Je kunt namelijk niet veel mensen verdenken van iets als er maar weinig mensen zijn. Maar je wordt toch helemaal meegesleept en dat is dus verder prima te doen.
Smaakt naar meer
Ik ben nog steeds van mening dat ik meer boeken van Linda van Rijn wil lezen. ‘Vakantievrienden’ bewees dan immers gewoon nog een keer. Linda schrijft namelijk echt a la Suzanne Vermeer en Kiki van Dijk: zomerse boeken die je meenemen op reis (net als ‘Bestemming Bonaire’)! Ik kwam in het verhaal door de makkelijke zinnen en ben ook overtuigd door de covers – zelfs deze – zijn altijd werkelijke plaatjes die mijn aandacht wel trekken. Stiekem heb ik ‘Zeezicht’ van deze auteur nog in mijn kast, dus kijk maar niet gek op als je dat boek binnenkort hier ook voorbij ziet komen in een recensie. ‘Vakantievrienden’ was misschien niet heel uitdagend, maar ik ben daardoor ben ik des te nieuwsgieriger of ze mijn aandacht ook langer vast kan houden. Ik vermoed namelijk van wel. Dit boek scoort verder op vele gebieden al hoog. Het enige wat ik achteraf nog denk, is dat het einde misschien nog wat uitwerking had kunnen gebruiken. Je krijgt namelijk wel een inzicht in wat er nu is gebeurd, maar het verleden blijft voor mij nog net iets te onderbelicht om alles direct te begrijpen. Wie weet iets om op te letten in de toekomst (al komt dit boek uit 2012).
Mieke leunde achterover. De zon was nu helemaal onder en Ewoud had een paar fakkels aangestoken. Zijn gezicht werd belicht door de vlammen. Ze voelde zich raar licht. Een beetje duizelig. Het kwam vast door de wijn. Ze had zich al heel lang niet meer zo gevoeld. Het moest wel door de wijn komen.
Conclusie
Linda van Rijn heeft mij met ‘Vakantievrienden’ echt wel overtuigd om vaker een boek van haar op te pakken. Ze sleepte me – of ik dat nu wilde of niet – helemaal mee naar Zuid-Frankrijk. Ik waande mij op de camping, voelde de irritaties tussen hoofdpersonage Mieke en haar partner Thom van de pagina’s afspatten en viel stiekem door de ogen van Mieke voor Ewout. Je weet dat hij getrouwd is en dat het echt niet mag, maar wie houdt je tegen? Linda van Rijn doet iets waardoor je alles voor je ziet, alles voelt en zo helemaal in het verhaal zit. Het is dan ook niet gek dat ik dit boek met 105 pagina’s (gevuld met grote letters) binnen een paar uurtjes uit had. Dit maakt dit boek – dat naast deze liefdesverhaallijn ook zeker een duister randje heeft – ideaal voor bij het zwembad of bij het strand. Ik kom alleen al bij het opschrijven van deze woorden tot rust. Maar ik moet daarbij zeggen: verwacht geen enorme diepgang, hele goede uitwerking of enorme verrassingen. Daarvoor is ‘Vakantievrienden’ ook gewoon te dun. Het einde had namelijk wel wat langer gemogen en personages wat beter uitgewerkt, maar in zijn totaliteit ben ik hartstikke tevreden én smaakt het zeker naar meer.
Welke boeken van Linda van Rijn heb jij al gelezen én raad je aan? Laat het achter in de comments hieronder, want ik wil mijn uitspraak nu wel echt waar maken. Ik ben heel benieuwd.
