De zeven zussen-reeks van Lucinda Riley is een ware hit onder het Nederlandse (en vast ook internationale) publiek. Ik ben fan van het eerste uur, dus ik kan het niet laten om ook het vierde deel ‘Parel’ te recenseren. Kijk je mee of dat net zo goed was als de eerste drie?
Lees ook: mijn recensie van ‘De zeven zussen’, ‘Storm’, ‘Schaduw’, ‘Maan’, ‘Zon’, ‘De zevende zus’ en ‘Atlas’.
CeCe heeft altijd het gevoel gehad dat ze nergens echt bij hoorde. De dood van haar vader is een keerpunt in haar leven. Nu haar zusje Star, met wie ze altijd heel close was, een nieuw leven opbouwt met haar geliefde, voelt ze zich helemaal alleen. Wanhopig verlaat CeCe Londen in een poging haar verleden te ontrafelen. De enige aanwijzing die ze heeft is een zwart-witfoto en de naam van een vrouw die honderd jaar eerder in Australië leefde. Via de prachtige stranden van het Thaise Krabi reist CeCe naar de ruwe vlaktes van Australië. Zal ze daar in de wildernis eindelijk haar geluk vinden?
Xander Uitgevers ~ 587 pagina’s ~ augustus 2018 ~ ISBN: 9789401609326
Cece en Star zijn al vanaf jongs af aan vier handen op een buik. Cece doet het woord en Star was altijd de volgeling. Maar vanaf het moment dat Star op zoek is gegaan naar haar roots, is er een breuk gekomen in deze sterke band. Cece voelt zich daarom ook verloren – zij had Star net zo hard nodig als andersom. Misschien zelfs wel meer vanwege haar onzekerheden, dyslexie en haar omgevallen carrière als kunstenaar. Om niet bij de pakken neer te gaan zitten, vlucht Cece naar Australië om daar ook haar eigen achtergrond te leren kennen. Met een pasfoto, coördinaten, een naam en een flinke erfenis komt ze langzaam maar zeker achter de waarheid. En die begint bij de behulpzame Kitty Mercer – die rond de Eerste Wereldoorlog leefde. Kitty is toentertijd naar Australië gestuurd door haar eigen vader met de bedoeling om daar een nieuw leven te beginnen. En dat is gelukt, maar wie is Cece in dit geheel? Is ze wel een afstammeling van Kitty en hoe komt ze hier ooit achter?
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Wereldreis
‘Parel’ van Lucinda Riley is uniek en aan de andere kant weer helemaal gelijk aan zijn drie voorgangers. Net zo meeslepend, betoverd en emotioneel. En de opzet mag dan wel hetzelfde zijn – na de dood van Pa Salt gaat iedere zus op onderzoek uit naar haar roots – dit verhaal is in niets te vergelijken met alle andere delen. Dit keer neemt Lucinda Riley je namelijk mee op wereldreis. Het begint nog deels in Londen waar we Cece leerde kennen als opdringerige zus van Star. Maar in ‘Parel’ wordt je meegenomen naar Thailand en vervolgens het centrale Australië. Keer op keer krijg je weer meer te weten over de heftige geschiedenis van Kiki en Cece en het gebied, de emoties vliegen je om de oren net zoals alle dingen die er omheen gebeuren. Door de manier waarop Lucinda het beschrijft, ga je het begrijpen en of je nu wel of geen liefhebber bent van een historische roman, ‘Parel’ sluit je toch weer in je hart.
Het was alsof ik de wereld op zijn kop zag, want de lichtjes onder me leken een doffe afspiegeling van de sterren boven me. Het deed me denken aan een opmerking van een van mijn docenten op de kunstopleiding. Hij zei dat ik schilderde alsof ik dat wat vlak vóór me was niet zag.
Beschermer
Hetzelfde geldt voor Cece. Je leerde haar in de vorige delen kennen als de luidruchtige zus, die altijd alles zei voor Star. Niet iemand met wie je meteen een band zou voelen, omdat ze zo anders is dan de meeste mensen. Maar al in het vorige boek merkte je dat daar meer achter zit: dat het maar een vertoning is, een manier om zowel zichzelf als Star te beschermen. Want achter deze stem zit vooral een eenzaam en onzeker meisje dat alles goed wil doen. Haar reislust en het idee dat ze nog ergens een familie heeft wonen, houden haar op de been. Ik heb een bewondering gekregen voor Cece (en overigens ook voor Kiki) en dat had ik sneller te pakken dan bij Star. Niet gek ook dat ik daarom maar vier tot vijf dagen over ‘Parel’ heb gedaan. Het leest namelijk weer als een trein. En het mooie is dat je echt meeleeft met Cece. Ze weet niet wie ze wil zijn in deze wereld en dat komt doordat ze niet weet wie ze echt is en waar ze vandaan komt. En dan kun je geen liefde geven aan anderen.
Volledig boek
Wat ik een groot pluspunt vind aan de gehele reeks is hoeveel moeite Lucinda Riley heeft gedaan om een volwaardig boek te schrijven. Je kunt zoals ik al eerder zei meeleven met de personages, er zitten twee verhaallijnen in die op het einde weer prachtig samenkomen en ondertussen leer je behoorlijk veel over de geschiedenis van een bepaald gebied, werelddeel of land. Van bootongelukken, de Aboriginals en hun leven in die tijd en alles wat er bij komt kijken. Soms raakte ik heel even de draad kwijt, maar die was snel weer opgepakt. Hiervoor is dan ook behoorlijk wat research voor nodig om alles zo kloppend mogelijk te krijgen. Ik heb er echt iets van opgestoken zonder dat ik het gevoel had dat ik een saai geschiedenisboek zat te lezen. Daarvoor moet je echt een behoorlijk schrijftalent hebben én Lucinda heeft opnieuw bewezen dat ze die bezit. En laat ik zeggen: ik kijk alleen maar nog meer uit naar deel 5, 6 en 7. Niet te geloven dat we al over de helft zitten.
Ik dwong mezelf weer aan Pa Salt te denken, want hoe raar het ook was, door mijn ingewortelde vliegangst had het iets troostends om terug te denken aan het moment waarop ik hoorde dat hij was gestorven. Als het ergste gebeurde en het vliegtuig uit de lucht zou vallen, wachtte hij me aan de andere kant misschien wel op. Hij had die reis tenslotte al gemaakt.
Conclusie
‘Parel’ van Lucinda Riley is emotioneel, betoverd en je steekt er nog eens iets van op. Je leert namelijk meer over Australië zonder het gevoel dat je een saai geschiedenisboek zit te lezen. Dat is dan ook de kracht van taalkoningin Lucinda Riley. Gelukkig maar, want anders houd je de 587 pagina’s van ‘Parel’ niet lang vol. Maar ik zeg je: van iedere pagina heb ik evenveel genoten. Je volgt namelijk twee unieke personages in twee verschillende tijdzones – ze zijn beide heel verschillend, maar er zijn zeker ook overeenkomsten. Ze komen namelijk allebei terecht in een hele andere wereld: Kitty wordt door haar vader naar Australië gestuurd, terwijl Cece zelf besluit haar roots achterna te gaan. Wat volgt zijn bijzondere ontmoetingen, kennismakingen met het land en vooral een zoektocht naar wie zij is en wil zijn in deze wereld. Cece komt misschien sterk over, maar ze moet er alles aandoen om op haar eigen benen te blijven staan. En dat is haar alleen maar gegund. Een prachtig boek dat mij laat smachten naar meer van deze auteur. Kom maar op!
Je vertelt mij toch niet dat jij nog geen deel hebt gelezen? Echt niet..? Ik raad je ze met liefde aan, want Lucinda Riley is niet voor niets de koningin van de taal (overigens ook alle complimenten naar de vertalers).
