Emma’s baby – Abbie Taylor

Tijdens de #OHMYBOOKATHON in augustus kon ik mooi nog drie boeken lezen, die ik tijdens mijn vakantie had overgeslagen. Emma’s Baby van Abbie Taylor was daar één van. Het was er tijdens de vakantie niet van gekomen, maar ik wilde ‘m niet meteen terugsturen naar de bibliotheek. Vandaag laat ik jullie weten of ik dit boek beter had kunnen terugbrengen of dat het een succes was.

Emma's babyEmma, een alleenstaande moeder, woont met haar dertien maanden oude zoontje Ritchie in Londen. Op een regenachtige zondagavond reist Emma met de ondergrondse terug naar huis. Nadat ze Ritchie in de trein heeft getild, draait ze zich om naar haar boodschappen. Plotseling sluiten de deuren. Emma rent schreeuwend langs het perron maar niemand reageert op haar hulpgeroep. In de trein lijkt een vrouw volgende halte te roepen. Tegen de tijd dat Emma daar in dolle paniek arriveert, zit de vrouw met Ritchie op schoot. Alles lijkt weer in orde. Tot de vrouw voorstelt een kopje koffie te gaan drinken om vervolgens spoorloos te verdwijnen – met Ritchie in haar armen. Emma kan niets bewijzen. De politie gelooft haar niet. Hoe kan zij hun aan het verstand brengen dat haar zoontje is ontvoerd?

The House of Books ~ juni 2009 ~ 288 pagina’s ~ ISBN: 9789044322651

Emma is een alleenstaande moeder: zonder de hulp van vrienden of familie voedt ze haar zoontje Ritchie alleen op. Als ze haar zoontje in de metro naar huis zet, gaan de deuren net op het moment dat zij in wil stappen dicht. Ze neemt de eerstvolgende ondergrondse in de hoop dat iemand Ritchie eruit heeft gezet. Alles lijkt goed te komen als hij samen met een onbekende vrouw aan het wachten is op het volgende perron. Toch ontfermt de onbekende vrouw zich wel erg veel over Ritchie. Als Emma na het koffiedrinken terugkomt van een toiletbezoek is de vrouw met het kind weg. Niemand gelooft dat het kind van Emma is, want de onbekende vrouw had hem de hele tijd vast. Een onderzoek moet uitwijzen dat Emma echt haar kind kwijt is en wat er met Ritchie is gebeurd.

Ik heb dit boek geleend bij de bibliotheek.

Medelijden creëren

Emma’s Baby is op zo’n manier geschreven dat je medelijden krijgt met het hoofdpersonage Emma. Ze is namelijk behoorlijk eenzaam, haar baby wordt gestolen en niemand lijkt haar serieus te nemen. Daarnaast zit ze behoorlijk in de knoop met zichzelf vooral na de verdwijning van Ritchie. Als er beelden blijken te zijn van Ritchie met de onbekende vrouw en een man op het vliegveld weet Emma het zeker: Ritchie is in Frankrijk. In haar zoektocht slaat ze echter op hol, want het DNA-onderzoek van de Franse familie bewijst het tegendeel. Als lezer wil je Emma steunen, maar misschien staart ze zich wel blind. ‘Is Ridge echt in Frankrijk of haalt Emma iets in haar hoofd?’ Als lezer weet je net zoveel als de personages, dus daarvoor moet je toch tot het einde blijven lezen.

Ze voelde Ritchie al op schoot zitten, zijn stevige gewicht, de appelgeur van zijn haar. In gedachten was alles weer normaal.Dus duurde het een paar seconden voor ze besefte dat de deuren van het rijtuig nog steeds dicht waren.

Lange terugblikken

Hoewel Emma’s Baby een thriller is, is het niet altijd even spannend. Er zitten bijvoorbeeld heel veel lange terugblikken in (over het leven voor de ontvoering van Ritchie met bijv. zijn vader), die je totaal uit het verhaal halen. Ik dacht steeds even: wanneer gaat het verhaal nou verder? Toch zitten er ook genoeg elementen in die ervoor zorgen dat je echt wil weten hoe het afloopt met Emma en haar baby.

Personage Rafe

Een leuke toevoeging is het personage Rafe. Emma en Rafe ontmoeten elkaar op het metrostation waar Ritchie voor het eerst verdwijnt. Hij dacht eerst dat alleen haar tas bleef hangen en heeft haar gered van een ongeluk. Ze rende immers achter de metro aan, die bijna in een tunnel verdween. Als hij het ware verhaal krijgt te horen (dat Ritchie in de metro zit), ontfermt hij zich over Emma. Hij komt enkele keren langs, helpt haar in haar zoektocht en is er (niet op een romantische manier) voor de eenzame vrouw. Als lezer sluit je hem echt in het hart.

‘Je had wel kunnen verongelukken.” De man, die langer was dan zij, boog zich naar haar toe en verhinderde haar de doorgang. Zijn gezicht was een schim. ‘Als ik je niet had tegengehouden, was je onder de trein gekomen. En dat allemaal voor een of ander klote… wat was het? Een merktasje?’

Conclusie

Emma’s baby is absoluut een vermakelijk boek: hoewel niet altijd even spannend, leef je wel voor 100% mee met Emma, Ritchie en Rafe. Je wilt gewoon weten hoe het verhaal afloopt en of Emma haar zoon ooit nog in de armen kan sluiten. En natuurlijk ook wat de motieven zijn van de vrouw (en de bijbehorende man). De epiloog aan het einde zorgt nog eens voor een extra leuke toevoeging. Ik heb echt genoten van Emma’s Baby.

Emma’s Baby is wat mij betreft een prima thriller: daarom vier sterren. Welk boek heb jij voor het laatst vier sterren gegeven? Laat het weten in de comments.

Judith Regeling

Judith Regeling

27-jarige journaliste en blogger op JudithBlogtSolo. Geniet van boeken lezen, schrijven en series en tv-programma's kijken.
Previous post Lieve mama – Esther Verhoef
Next post Het laatste uit liefde – Cathy Rentzenbrink

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.