Januari, februari en maart 2020 zijn voorbij en dat betekent dat we de balans op kunnen maken. In deze blogpost zie je dan ook welke boeken ik al heb gelezen, welke titels het meest en het minst indruk hebben gemaakt én de hoeveelheid boeken die ik al heb gelezen. Benieuwd? Kijk dan snel verder.
Meer weten over een boek? Klik op de cover en je wordt automatisch doorverwezen naar mijn recensie!
Januari 2020
Ik ging dit jaar vrij rustig van start voor mijn doen, maar wel met kwalitatief goede boeken. Zo werd mijn hart gebroken door zowel ‘P.S. Ik hou van je’ als ‘De P.S. I Love You Club’ van Cecelia Ahern. Beide boeken hebben echt enorm indruk op mij gemaakt: zoveel dat ik het niet kon laten om een andere titel van deze auteur te kopen bij de kringloop. Daarnaast las ik twee non ficties: twee hele andere thema’s (burn-out en Parkinson) maar ‘Jong & Opgebrand’ van Bram de Brabander en ‘De ongemakkelijke lessen van Mrs P.’ van Dominique Prins-König hebben me op hun eigen manier geraakt. Ik werd verder echt bang gemaakt door ‘Clownsnacht’ van Daniëlle Bakhuis (echt, wat een auteur!) en werd in een nieuwe wereld gesleept door het populaire boek ‘Het schaduwjaar’ van Kim Liggett. Dat laatste boek had ik een klein beetje gevreesd, maar gelukkig bleek dat nergens voor nodig. Een hele fijne verrassing! En tot slot genoot ik van een korte maar krachtige New Adult van Jennifer L. Armentrout: ‘Droom van mij’. Haar Wacht op mij-reeks staat echt nog altijd op mijn leeslijstje, dus dit was alvast een mooi begin.
Het beste boek: De P.S. I Love You Club van Cecelia Ahern
Het minste boek: (ik genoot echt van ze allemaal)
Februari 2020
Grappig om te zien dat ik in februari precies evenveel boek las als ik januari 2020! Alleen in tegenstelling tot die maand ervoor zaten hier wel wat mindere boeken bij… Zo vond ik ‘Het Instituut’ van Stephen King wel spannend, maar werd het boek op een gegeven moment behoorlijk langdradig en had ik meer ‘horror’ verwacht. En dat mijn verwachtingen soms niet kloppen, bleek ook uit ‘De gezellige dikzak op dieet’ van Wouter Cornet. Ik had namelijk meer een boek vol tips of inspiratie verwacht, maar dat was dit boek net niet – al blijft het knap als iemand uit zichzelf 30 kilo kan verliezen natuurlijk. Verder was ‘Leugens in de lente’ van Nanda Roep zeker een aardige roman, maar kwam het verhaal bij mij niet helemaal binnen. En dat vind ik nog steeds erg jammer. Verder was ‘Kamer 305’ van Yvonne Franssen een prima thriller net als ‘Winterberg’ van Kiki van Dijk, maar de absolute toppers waren ‘Louis & Louise’ van Julie Cohen (al had ik daar misschien ook net iets meer van verwacht, ondanks de hele unieke uitwerking) en ‘De laatste brief van Rebecca Yarros. Dat laatste boek is by far mijn favoriete boek van de maand en zelfs tot nu toe van het jaar! ‘De laatste brief’ van Rebecca Yarros raakt je namelijk tot in je ziel. Benieuwd? Lees hier dan een kort fragment.
Het beste boek: De laatste brief – Rebecca Yarros
Het minste boek: De gezellige dikzak op dieet / Het Instituut
Maart 2020
En dan zijn we alweer bij maart 2020 aanbeland. Het lijkt hierboven of ik 10 boeken heb gelezen (en dat klopt), maar ik heb besloten om ‘Grappig jammer’ van Tim Hofman niet mee te rekenen. Ik heb het boek namelijk niet helemaal bewust gelezen en liet mijn recensie dan ook over aan Edriënne. Maar de rest van de boeken heb ik uiteraard wel in maart 2020 uitgelezen. Soms met heel veel plezier, soms met wat kleine twijfels en soms met toch net iets te veel twijfels. De absolute toppers uit dit rijtje waren ‘De stroopwafelshop’ van Astrid Harrewijn (puur genieten!), het hartverscheurende boek ‘Een onmogelijke keuze’ van Clare Mackintosh en het krachtige boek ‘De balletschoenen van Aya’ (dat mij diep heeft geraakt) geschreven door Catherine Bruton. Verder was ik ook vrij enthousiast over ‘Op het verkeerde moment’ van Heleen Smit, ‘The Burning Shadow’ van Jennifer L. Armentrout en ‘Lentevuur’ van Suzanne Vermeer en ‘Familiegeluk’ van Barbara Sevenstern, al had ik hier en daar nog wel wat aan te merken. Helaas gold dat ook voor ‘Toen ik dood was’ van Loes den Hollander (ik kreeg dus echt de rillingen van één personage) en ‘De lessen van meneer Picquier’ (een heel ander boek dan ik had verwacht en er zijn twijfels of dit boek wel in het Nederlands had moeten verschijnen).
Beste boek: De Stroopwafelshop – Astrid Harrewijn
Minste boek: Toen ik dood was – Loes den Hollander
Aan het einde van december maakte ik een overzicht met ‘de boeken die je sowieso gaat terugzien in het nieuwe jaar’. Daar kan ik gelukkig al een aantal titels van wegstrepen, maar er staan er ook nog een aantal. Ik lees dus lekker door! Laat je me in de reacties weten welke boeken jij hebt gelezen in maart 2020? Ik ben erg benieuwd.
