De ‘echte’ winter mag dan in Nederland uitblijven, maar dat betekent niet dat we geen heerlijk winterse boeken mogen lezen. Van het weekend las ik ‘Winterberg’ van Kiki van Dijk. Ben je benieuwd wat ik daarvan vond? Lees dan snel door.

WinterbergDrie vriendinnen laten hun gezin een weekendje achter om samen te gaan skiën in Winterberg. Rose kent de plek op haar duimpje, ze heeft er als jonge astmapatiënt regelmatig gekuurd. Het oude familiehotel is niets veranderd en voelt meteen vertrouwd gezellig. Vooral wanneer de sportjournalisten die een skischanswedstrijd verslaan in de bar aanschuiven. Gedurende de nacht sneeuwt het dorp volledig in en verdwijnt Rose. Journalist Frank stuit op een groot geheim dat de geschiedenis van Rose’ s familie en van Winterberg voorgoed zal veranderen. Kan hij ook op tijd achterhalen wat er met Rose is gebeurd?

Xander Uitgevers ~ 288 pagina’s ~ november 2019 ~ ISBN: 9789401611657

Fragment – Na een moeilijke periode heeft Roos de knoop doorgehakt: ze verkoopt haar goedlopende website en wil scheiden van haar man Jelle. Hij (wie ze beticht van vreemdgaan) vraagt haar om er tijdens haar skireis in Winterberg met haar vriendinnen nog even over na te denken. En dat wil ze best, al krijgt ze daarvoor weinig kans. Wat namelijk een ontspannen tripje had moeten worden op een plek die ze al kent van haar jeugd, verandert al snel als Roos een mysterieus briefje ontvangt van iemand die haar dringend wil spreken. Waarover en van wie komt het? Het blijkt te gaan over een familiekwestie en de desbetreffende persoon wacht op haar bij het bushokje (terwijl er een sneeuwstorm over het Duitse plaatsje raast en iedereen vast wordt gehouden in het hotel). Maar wat er daar gebeurd, blijft gissen. De volgende dag is Roos namelijk vermist… Tijd voor sportjournalist Frank, die zijn oog al had laten vallen op Roos, om uit te zoeken wat er is gebeurd en of ze nog leeft.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Weer als vanouds

‘Winterberg’ bewijst opnieuw dat Kiki van Dijk écht kan schrijven. Dat kan ik nu wel zeggen, aangezien ik dit boek, ‘Ibiza, de erfenis’, ‘Lech’, ‘Nice’ en ‘Bali’ al heb gelezen en dus weet waar haar boeken om bekend staan. Dit boek is net als zijn voorgangers spannend, leest makkelijk weg door de fijne schrijfstijl en is weer heerlijk meeslepend. Het voelde op sommige momenten of ik zelf op wintersport was (en dat terwijl ik nog nooit ben geweest) en ik kreeg de koude rillingen van al die sneeuw. Bijna jammer dat toen ik weer opkeek geen vlokje tegenkwam. Wat de boeken van Kiki van Dijk altijd zo sterk maken (naast de redenen die ik dus net al heb opgenoemd), is dat ze niet te dik zijn. Soms heb je even geen zin in een boek, waar je tijden over doet (zoals over ‘Het Instituut’ van Stephen King bijv.) en dan komt ‘Winterberg’ echt als geroepen. Je hebt een dag leesplezier – de verleiding om dit boek in één zit uit lezen is aanwezig – raakt in de ban van de personages en het verhaal en je hebt toch snel de antwoorden op al je vragen.

Moby hield even zijn kop schuin alsof hij haar probeerde te begrijpen maar dook daarna de sneeuw weer in. Grommend begon hij aan iets te trekken en ineens had hij een stuk stof in zijn bek. ‘Bah, laat los,’ zei ze streng en ze trok aan de blauwe lap tussen zijn tanden. Er schitterde iets in de sneeuw. Ze duwde zijn kop weg en zag een diamanten ring, aan een stijf bevroren hand.

Sterk verhaal

Die spanning is al in de proloog te merken, zoals in de bovenstaande quote. Een lijk in het bos, een diamanten ring en een vrouw die denkt dat ze in gevaar is. Maar is dit Roos? Daarvoor moet je toch echt het verhaal lezen. En dat is ook sterk genoeg om te vermaken. Je weet namelijk dat Roos al vaker in Winterberg is geweest (toen ze vroeger kampte met astma) en dat haar moeder ook altijd meeging. Er is dus iets gaande, en dat gevoel wordt versterkt wanneer Roos voor het eerst een briefje ontvangt en kort daarop vermist raakt. De vraag is alleen: waarom en van wie? Door de alwetende verteller weet je als lezer net iets meer dan de personages. Zij gaan er al snel vanuit dat Roos moet zijn gevallen en ergens ligt, terwijl de sneeuwstorm steeds erger wordt. Terwijl je als lezer weet (aangezien je hoofdstukken vanuit Roos leest) dat ze ergens wordt vastgehouden en dat er nog ergens hoop is op een goede afloop. Al wordt dat met de dag minder. Gelukkig is daar journalist Frank, vanuit wie je ook hoofdstukken leest, die dit niet vertrouwt. Je vertrouwt hem direct en wil hem helpen in zijn zoektocht, alleen blijf je een lezer.

Originele twist

Over het verdere verloop ga ik natuurlijk niet teveel verklappen, maar ik kan er – zoals je van mij gewend bent – wel wat over zeggen. Ik vond er namelijk originele wendingen inzitten, die ik niet had verwacht. Laat ik zeggen dat het verhaal wat stappen terug in de tijd maakt… en daar had ik wel vrede mee. Maar het enige nadeel was dan weer de hoeveelheid bij-personages. Op de vriendinnen van Roos, haar partner en de collega van Frank moest ik soms moeite doen om bij te houden wie nu wie was. Niet zo’n groot probleem als ze verder weinig met het verhaal mee te maken… Maar aangezien het er nu steeds meer werden, ging ik ze door elkaar halen. Gelukkig begreep ik het einde wel en kon ik met een gerust gevoel weer ademhalen. Het einde had misschien nog iets meer uitwerking mogen hebben, maar verder ben ik zeker tevreden over ‘Winterberg’. Ik kijk daarom alweer uit naar Tarifa van deze auteur.

Zodra ze de autodeur opendeed, begreep ze de verontrustende weerberichten beter. De wind had inderdaad poolkwaliteit. Haar adem leek spontaan te bevriezen. ‘Verdorie, wat is het koud. Snel naar binnen.’

Conclusie

Ik geef je één tip: Lees ‘Winterberg’ van Kiki van Dijk onder een dekentje, want je zult het koud krijgen. Door de winterse beschrijvingen – van skiënd op de piste tot de heftige sneeuwstorm die iedereen binnen houdt – waan je je even in Winterberg. Het voelt bijna als een teleurstelling dat je daar zelf niet bent (zegt iemand die liever de zomer heeft). Je leeft helemaal mee met Frank, die eigenlijk niets met Roos te maken. Maar hij is de enige die echt voelt dat er iets meer aan de hand is dan een verdwijning of val. Hij doet er alles aan om Roos te redden – als dat nog kan – en je wil hem helpen al weet jij meer dan hij. Ik leefde mee, dacht mee (aangezien je niet weet wie ermee te maken heeft en waarom) en genoot er gewoon van om te zien welke kant ‘Winterberg’ opging. Origineel, dat zeker en onverwacht. Toch raakte ik kort in de war door alle bij-personages. Wie heeft er nu mee te maken en wie niet? Ik zag even door de bomen het bos niet meer, maar gelukkig snapte ik er net genoeg van om het einde te begrijpen. Van begin tot een eind een spannend boek, dat mij zeker laat smachten naar meer van Kiki. Gelukkig verschijnt ‘Tarifa’ al gauw.

Heb jij al eens een boek van Kiki van Dijk gelezen? Ik raad je – vooral als je houdt van de boeken van Suzanne Vermeer – ze graag aan. Ik hoor het graag in de reacties hieronder.

Dit boek aanschaffen? Als je op de link hieronder klikt, word je automatisch doorgestuurd naar de bol.com-pagina. Mocht je via die link iets kopen, ontvang ik daar een klein percentage over. Uiteraard zonder dat het er bij jou bijkomt.

Judith Regeling

Judith Regeling

27-jarige journaliste en blogger op JudithBlogtSolo. Geniet van boeken lezen, schrijven en series en tv-programma's kijken.
Previous post De laatste brief – Rebecca Yarros
Next post De gezellige dikzak op dieet – Wouter Cornet

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.