Om nooit te vergeten – Sarah Jio

Alweer een behoorlijk tijdje geleden ontving ik van uitgeverij Boekerij een exemplaar van ‘Om nooit te vergeten’ van Sarah Jio. Benieuwd of dat boek een aanrader is? Ik vertel je er vandaag alles over.

Kailey Crane zit tegenover haar kersverse verloofde, Ryan, in een van de chicste restaurants van Seattle, en realiseert zich hoe gelukkig ze zichzelf mag prijzen. Ze heeft een fantastische baan en tegenover haar zit de geweldige man met wie ze haar toekomst wil delen. Als ze het restaurant verlaten, wordt Kaileys aandacht getrokken door een magere zwerver. Alsof hij haar blik voelt kijkt de dakloze op en met een schok herkent ze Cade McAllister, ooit de liefde van haar leven. Toen Kailey en Cade elkaar tien jaar eerder ontmoetten, voelden ze zich vanaf de eerste seconde sterk tot elkaar aangetrokken, alsof de een de aanvulling was van de ander. Toen Cade plotseling verdween was Kailey er kapot van, maar ze raapte de brokstukken bij elkaar en ging verder. Nu besluit ze deze schim van haar vroegere geliefde te helpen zíjn leven weer op te pakken, in eerste instantie in het geheim. Al snel beseft ze dat ze voor een onmogelijke keuze staat: hoe ver is ze bereid te gaan voor ware liefde?

Boekerij ~ november 2020 ~ 336 pagina’s ~ ISBN: 9789022581186 ~ Bol.com

Wanneer Kailey Crane op een regenachtige avond op haar verloofde wacht, krijgt ze de schrik van haar leven. Ze ziet namelijk in de ogen van een magere zwerver dat het niet zomaar de volgende dakloze is: het is haar ex-liefje Cade McAllister, de man die 10 jaar geleden uit het niets verdween. Kailey kan dan ook nauwelijks geloven dat hij nu voor haar staat én in welke staat hij verkeert. In de tijd dat ze hem leerde kennen had hij namelijk als succesvol platenbaas invloed en genoeg geld op zijn rekening, dus wat is er gebeurd? Te verbouwereerd om iets met dit gegeven te doen, besluit Kailey samen met haar verloofde naar huis te gaan. Maar in de dagen die volgen, kan ze het niet loslaten en doet ze er dan ook alles aan om Cade opnieuw te vinden en ditmaal niet meer los te laten. Alleen hoever ga je daarin? En wanneer zet je bewust je eigen leven en verloving op het spel? Eén ding is zeker: Kailey is geen opgever. Ooit redde hij haar en nu is het haar beurt om iets terug te doen. Welke gevolgen dat dan ook heeft.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.

Om nooit te vergeten – Sarah Jio

Als er één boek al tijden ongelezen in mijn kast stond, was het wel ‘Om nooit te vergeten’ van Sarah Jio. Ik weet niet precies waarom, maar feit is dat ik dit boek inmiddels heb gelezen. En de vraag is dan ook: voldeed het boek aan mijn hoge verwachtingen? Nou, grotendeels. Aan de ene kant werd ik vanaf het begin meegesleept door hoofdpersonage Kailey, die je zowel in het heden (rond 2008) als in het verleden (in de jaren 90) leert kennen. Beide verhaallijnen hoorden er echt bij, maar het was het ‘heden’-gedeelte dat mij op het puntje van mijn stoel kreeg. Dat was namelijk het stuk waarbij de emotie oprecht van de pagina’s spatten. Kaileys gevoel van verlies, hoop om ooit Cade weer in haar armen te sluiten, haar twijfels omdat ze op het punt staat te trouwen met iemand anders en vooral haar ‘urge’ om Cade te helpen. Dit maakte dat je er zelf ook helemaal in meegaat. Je blijft hopen, dromen en stiekem meeduimen dat het allemaal slaagt. Wat er dan ook gebeurd is tussen die twee!

Hij kijkt op als ik dichterbij kom en als onze blikken elkaar kruisen, komt er een gevoel van vertrouwdheid over me heen dat ik niet kan verklaren. Ik laat de tas vallen en hij belandt aan mijn voeten op de natte stoep. Herinneringen schieten alle kanten op als pagina’s tekst uit een dossierkast die omvalt. Als de man mij al herkent, laat hij het niet merken.

Boek met een boodschap

Tevens is ‘Om nooit te vergeten’ meer dan een aangrijpend liefdesverhaal. Het laat je als lezer ook echt nadenken over jezelf én hoe we in deze maatschappij aankijken tegen mensen die dakloos zijn. Meestal worden ze gezien als ‘vies’ en als mensen die toch alleen maar drugs of alcohol kopen. Maar dit boek bewijst het tegendeel. Het hoeft niet altijd zo te zijn. Er kan meer spelen en zoals Cade op een gegeven moment ook zegt: “Het zijn mensen zoals jij en ik. En om wat voor reden dan ook is het in hun leven niet gegaan zoals ze hadden gepland.” Een simpele quote als dit, waarvan er meer instaan, drukt je even met je neus op de feiten en dat is dan slechts een quote. Het hele verhaal – met name die van Cade zelf, maar ook die van de omgeving – maakt dat je er toch heel anders naar gaat kijken. En dat vind ik echt bijzonder. Een roman is soms enkel alleen een liefdesverhaal van twee mensen, maar als een auteur er ook een maatschappelijk tintje aan toe kan voegen, maakt het dat des te interessant.

Problemen met dialogen

Maar toch moet ik ook eerlijk zijn, want ik antwoordde niet voor niets ‘grotendeels’ op de vraag of ‘Om nooit te vergeten’ aan mijn verwachtingen voldeed. Persoonlijk had ik namelijk vooral op het begin een probleem met de dialogen binnen dit verhaal. Ik wil niet zeggen dat ze slecht zijn, maar het voelde af en toe gewoon niet natuurlijk aan. Alsof twee karakters langs elkaar heen praten in plaats van met elkaar. Ik durf niet te zeggen of dit mis is gegaan in de vertaling of dat het vanuit de auteur komt, maar het zorgde wel dat ik aan het begin behoorlijk moest wennen aan de schrijfstijl. Gelukkig loste zich dit ook – eenmaal op weg in het verhaal – weer op en kon ik mij alsnog geven aan de rest van het verhaal. En dat was maar goed ook. De auteur greep me namelijk wel door de karakters en de interessante verhaallijn. Ik ben dan ook heel benieuwd of haar dat in de toekomst nogmaals lukt en kijk daarom ook uit naar andere titels. Kom maar door!

‘Wacht even, waarom fluister je?’ ‘Ik wil Ryan niet wakker maken. Je gelooft nooit wie ik vanavond heb gezien.’ Ze gaap. ‘Ik geef het op.’ ‘Tracy, luister. Ik heb Cade gezien.’ ‘Cáde Cade?’ ‘Ja, ‘Cade. Cade’. ‘Weet je het zeker?’ (..) ‘Ja, ik weet het zeker,’ fluister ik. ‘Maar Trace, hij was zichzelf niet. Hij… hij herkende me niet eens.’

Conclusie

Lange tijd heb ik ‘Om nooit te vergeten’ van Sarah Jio ongelezen in mijn kast laten staan. Aachteraf kan ik mij wel voor mijn kop slaan. Dit boek verdient het namelijk om gelezen te worden. En hoe! Het is een meeslepend, prachtig en emotioneel boek dat je als lezer niet onberoerd laat. Of je het nu wil of niet: je wordt meegesleept door het emotionele verhaal van Kailey en Cade in en laat je nadenken over jezelf en hoe we in deze maatschappij aankijken tegen mensen die dakloos zijn. Meestal worden ze gezien als ‘vies’ en als mensen die toch alleen maar drugs of alcohol kopen van het geld dat je toeschuift. Maar deze gedachtes zijn gebaseerd op aannames en op wat we leren van onze omgeving. Dit boek bewijst juist dat er een verhaal achter zit. Een belangrijk verhaal dat erom vraagt gehoord te worden. Ondanks dat het boek alleen al hierdoor zeker een ster meer verdient, zat er toch ook een kleine ‘maar’ aan ‘Om nooit te vergeten’. Ik merkte namelijk dat op het begin niet alles lekker liep met de dialogen. Of dit door Sarah Jio kwam of door de vertaling, durf ik niet te zeggen. Het maakte alleen wel dat ik echt even moest wennen. Gelukkig loste dit zich al snel op en vloog ik er alsnog doorheen.

Heb jij al eens een boek van Sarah Jio gelezen en wat vond je daarvan? Laat dan vooral in de comments weten welke titel je het beste vond. Wie weet lees ik dat boek dan binnenkort ook nog eens. Ik hoor het graag!