Als er één boek is waar ik smachtend naar uitkeek, was het wel Aan alle jongens van wie ik hield. Ik had het geluk dat ik een gesigneerd exemplaar (en deel twee) won via Hebban. Daardoor kon ik er in 2016 nog van genieten. Benieuwd of ik ook inderdaad kon genieten? Lees dan snel verder.
Elke keer dat Lara Jean verliefd is en het draait weer op niks uit, schrijft ze een brief aan de desbetreffende jongen om de periode af te sluiten. Ze stort haar hart uit, adresseert de envelop, doet hem dicht… en stopt de brief in een doos die ze bewaart onder haar bed. Totdat op een dag de doos weg is, en alle brieven ook. Ze blijken te zijn gepost, inclusief de laatste, die gericht was aan Josh, het vriendje van haar oudere zus.
Uitgeverij Moon ~ april 2016 ~ 318 pagina’s ~ ISBN: 9789048831210
De jonge Lara Jean heeft weinig ervaring in de liefde. Toch weet ze wel wat verliefdheid is. Er zijn vijf jongens geweest voor wie ze veel heeft gevoeld en hoewel dat op niets is uitgedraaid, heeft ze het afgesloten met een brief. Als deze brieven op een dag verstuurd worden, raakt Lara Jean in paniek. Vooral als de meest actuele brief bij Josh, het vriendje van haar zus Margot, terecht komt. Ze besluit uit wanhoop een nep-relatie aan te gaan met Peter. Ook hij is een schim uit het verleden van Lara Jean. Een zelfverzekerde jongen die een relatie heeft gehad met het populairste meisje van school. Is dit wel een oplossing voor Lara Jean en hoe reageert de omgeving daarop?
Ik heb dit boek gewonnen.
Hoge verwachtingen
Mijn verwachtingen van Aan alle jongens van wie ik hield waren vrij hoog. Ik weet namelijk dat heel veel bloggers enorm enthousiast waren, maar is dat bij mij ook het geval? Vol goede moed begon ik aan het boek. Het verhaal sprak mij aan: brieven die worden verstuurd, je geen raad weten in de liefde en de onderlinge zussenband die op de proef wordt gesteld als de oudste emigreert. Ze hebben geen moeder meer en de oudste heeft altijd de zorg op zich genomen. Nu is het de beurt aan Lara Jean. Daarnaast draait het verhaal om (soms nietszeggende) jeugdcrushes en dat is bijna vooral iedereen wel herkenbaar. Iedereen vond vroeger weleens iemand leuk die totaal onbereikbaar is.
Het zijn geen echte liefdesbrieven. Mijn brieven zijn voor wanneer ik niet meer verliefd wil zijn. Ze zijn een soort afscheid. Want nadat ik de brief heb geschreven, word ik niet langer verteerd door mijn allesverterende liefde. Ik kan dan mijn kom museli leegeten zonder me af te vragen of hij banaan in zijn muesli ook lekker vindt.
Cliché
Het verhaal is lichtelijke cliché, maar op zijn tijd houd ik daar van. Lekker zonder diep te hoeven nadenken, genieten van een verhaal. En dat in combinatie met een flinke dosis humor, maakt een gouden combinatie. Door de beschrijving dacht ik dat het verhaal veel zou gaan om de brieven, maar eigenlijk is dit maar een detail. Het boek focust namelijk vooral op de neprelatie die Lara Jean aangaat met de populaire Peter om haar ware gevoelens voor de (ex-)vriend van haar zus Josh te verbergen.
Levensechte personages
Het is knap hoe schrijfster Jenny Han veel personages levensecht heeft kunnen neerzetten. Want hoewel het verhaal om Lara Jean draait, leer je alle bijpersonages ook goed kennen. Zoals Kitty (het kleine zusje van Lara Jean), Josh en Peter. Peter komt op het begin heel stoer over, maar stiekem is het gewoon een softie. Aan alle jongens van wie ik hield las niet als een sneltrein. Ik genoot van iedere pagina, maar soms vond ik het een beetje saai. Er gebeurde niet zoveel of steeds van hetzelfde. Daarom kon ik het boek snel wegleggen en was de aantrekkingskracht om het boek steeds weer op te pakken klein. Ondanks dat, ben ik erg benieuwd wat het tweede deel voor de lezer in petto heeft.
Maar ze gaat heel ver weg, en we hadden altijd gezegd dat we voor eeuwig de meisjes Song zouden zijn. Eerst Margot, dan ik in het midden, en Kitty als laatste. Officieel heet ze Katherine, maar voor ons is ze Kitty. Soms noemen we haar Kitten, omdat ik haar zo noemde toen ze pas was geboren: ze zag eruit als een mager, kaal katje.
Concluderend
Aan alle jongens van wie ik hield is een heerlijk meeslepend boek met levensechte personages. Je gaat van ze houden en laat ze pas op het einde weer los. Het verhaal leest lekker weg en ondanks dat het lichtelijk cliché (en voorspelbaar is), kun je er toch van genieten. Het boek las niet als een trein, maar daarom kon ik wel langer van de grappige situaties van Lara Jean en haar zusje Kitty genieten. Ik ben benieuwd wat deel twee gaat brengen.
Ik weet dat veel mensen dit boek hebben gelezen. Dus ik ben benieuwd: wat vond jij van dit boek? Laat het weten in de comments. Mocht je Aan alle jongens van wie ik hield van Jenny Han nog niet hebben gelezen, ben ik benieuwd of je dit nog wel van plan bent.
