Dit vond ik van de ‘7 boeken in 7 dagen’-challenge

Je hebt het misschien via social media wel meegekregen, maar van zondag 24 mei tot zondag 31 mei stelde ik mijzelf de uitdaging om 7 boeken in 7 dagen tijd te gaan lezen. In deze blogpost vertel ik je er alles over. Is het mij gelukt? Met welke boeken ben ik de challenge aangegaan? Plus het belangrijkste: zou ik het nog een keer doen? 

Waarom deed ik de challenge?

Sommige mensen zullen me misschien wel voor gek hebben verklaard toen ze erachter kwamen dat ik deze challenge deed. Waarom zou je je überhaupt wagen aan zoveel boeken in slechts één week tijd? Ik snap die gedachte zeker, maar ik had een duidelijk doel voor ogen. Met een opstapelende TBR – voornamelijk bestaande uit recensie-exemplaren – voelde ik de afgelopen tijd een enorme druk. Je wil (voor meerdere partijen) alle boeken zo snel mogelijk lezen en recenseren, maar dat ging met zoveel boeken een beetje mis! Er ontstond daardoor een behoorlijke vertraging. De boeken stapelden zich op en omdat ik slechts één of twee boeken per week las, duurde het allemaal wat langer.

Het viel me wel op dat ik de laatste tijd bij veel boeken dacht: die heb ik zo uit! Ik wijs dan vooral naar boeken van auteurs waarvan ik al eerder een boek heb gelezen (zoals Colleen Hoover, Vi Keeland en Lisette Jonkman), boeken die in het genre Young Adult vallen (zoals Zij ging dood en ik bleef leven) en boeken met slechts 200 pagina’s. En laten die titels mij nu over de streep hebben getrokken om deze challenge aan te gaan. Zo kon ik wat van mijn TBR halen, had ik voor later genoeg input om te recenseren (en dat is in de zomerperiode altijd handig) en kon ik dus echt eens testen of die boeken wel makkelijk leesbaar waren zoals ik eerder dacht.

Hoe heb ik het ervaren?

Ik moet eerlijk zeggen dat het een behoorlijk intense week was, maar ik er wel positief op terugkijk. Het geeft namelijk achteraf zoveel voldoening. Ik heb maar liefst 7 boeken van mijn ‘nog te lezen’-lijstje af te kunnen strepen. Wie had dat kunnen denken? Dat wil echter niet zeggen dat het allemaal van een leien dakje ging. Op dag één las ik mijn boek nog diezelfde dag uit, maar dat was op dag 2 alweer anders. Ik moest namelijk ’s avonds werken en had dus alweer minder tijd om het boek van de dag uit te lezen. Daar kwam ook nog bij dat dat boek mij niet direct overtuigde, dus dat maakt dat ik de tijd nodig had. Gelukkig had ik mezelf wel de regel gesteld dat ik in die 7 dagen niet elke dag een boek moest uitlezen, want dan was ik niet geslaagd. Doordat je dan al zit te schuiven met je planning moet je maar weer zien dat je het volgende boek wel op tijd uitleest. Je merkt dus wel dat je aan de ene kant druk verlicht (door boeken weg te kunnen strepen), maar dat het door deze challenge er op een ander vlak weer bijkwam (omdat je boeken ‘moet’ uitlezen).

Wat ik wel bewust heb gedaan, is om ook de tijd tussen de boeken te nemen en te kiezen voor boeken uit diverse genres. Dat eerste zorgde er namelijk voor dat ik aantekeningen kon opschrijven (wat natuurlijk helemaal handig is voor mijn recensies). Plus het voorkwam samen met de tweede maatregel ook dat ik het leesplezier kwijtraakte. Dan koos ik een roman, dan ging ik voor een Young Adult, dan een New Adult… en zo door. Zo houd je het ook nog leuk en voorkom je dat boeken door elkaar gaan lopen in je hoofd.

Zou ik de challenge nog een keer doen?

Nu de grote vraag: zou ik deze challenge nog een keer doen? Zeg nooit nooit. Het was redelijk stressvol en je houdt weinig tijd over voor andere dingen, maar het voelt nu als een opluchting. Vooral in een zomerperiode als dit zou ik dit minder erg vinden. Ik heb nieuwe boeken leren kennen, heb genoeg inspiratie om binnenkort veel recensies te typen en ik heb daarna nu ook weer tijd voor andere boeken. Ik zie dus zeker genoeg voordelen om het volgende keer nog een keer te heroverwegen (wie weet dan met 5 boeken in 7 dagen, wie zal het zeggen?).

Boeken recenseren

Uiteraard zal ik alle boeken die ik in de challenge heb gelezen binnenkort allemaal stuk voor stuk nog recenseren. Mocht je alvast benieuwd zijn wat ik er in het kort over heb gezegd? Let dan op.

Boek 1: Buren with Benefits (Onbreekbaar #1) – Lisette Jonkman

Abigail werkt in een café, doet af en toe een modellenklusje en woont nog steeds in een studentenkamer (meer kan ze niet betalen). Is dit nou het grotemensenleven waar ze van droomde? Ferdinand Frericks kan niet wachten tot zijn studentenleven begint. Hij sluit zich aan bij een studentenvereniging en stort zich op de avontuurtjes met zijn studiegenotes. Ondertussen blijft hij zijn buurvrouw Abby maar op onhandige momenten tegen het lijf lopen. Zij maakt iets anders in hem los dan alle hockeyblondines bij elkaar. Abby durft eerst haar interesse niet toe te geven, maar na een gevaarlijke situatie begint ze toch voor Ferdi te vallen… Maar passen ze wel in elkaars leven?

“Het is geen feest als Lisette Jonkman niet langs is geweest! Nadat ik vorig jaar helemaal lyrisch was over de Verkikkerd-serie kon ik niet wachten totdat ‘Buren with Benefits’ als paperback uitkwam. En dat heb ik bewezen: ik kreeg dit boek vrijdag binnen en op zondag las ik het boek binnen één dag uit. Je waant je weer even in een vertrouwde omgeving, maar toch voelt het door de personages allemaal wat serieuzer aan. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de aantrekkingskracht tussen die twee. Ik smolt gewoon bijna weg! Hier en daar was ik soms even in verwarring door een tijdsprong die onopvallend werd gemaakt, maar verder ben ik nu al benieuwd wat deel 2 gaat brengen. Laat maar komen!”

Boek 2: Zij ging dood en ik bleef leven – Mary Crockett

Ik was een van de vijf. De vijf meisjes die Kyle die dag appte. De meisjes die het geweest hadden kunnen zijn. Jamie was de enige die antwoordde. En nu is ze er niet meer. Een jaar geleden ben ik ternauwernood aan de dood ontsnapt. Als ik met Kyle had afgesproken, had míjn gezicht op de herdenkingsposters gestaan. Maar ik leef nog. Ik kan dansen, verliefd worden, nadenken over de toekomst. En Jamie niet. Hoe moet ik verder leven, nu ik weet dat ík het had kunnen zijn? En hoe kan ik nu uitgerekend verliefd zijn op Jamies vriendje Charlie?

“Ik noemde ‘Zij ging dood en ik bleef leven’ van Mary Crockett op het begin vooral een ‘raar boek’. Het leek er namelijk op alsof de auteur het globale idee van de schuldgevoelens, de moord en de personages in haar hoofd had, maar niet wist hoe ze het precies voor elkaar moest krijgen. Het ik-personage (waar je dus geen naam van krijgt) kwam daardoor lange tijd niet bij mij binnen. Wie is ze nu echt en wie wil ze zijn? De vraagtekens stapelden zich op en daardoor las ik dit boek met gefronste wenkbrauwen. Gelukkig trekt het rond het midden iets bij omdat je een richting krijgt en connectie met het ik-personage, de vriendschappen en Charlie, maar echt overtuigd? Helaas. Daarvoor liep het verhaal teveel van de hak op de tak.”

Boek 3: Onweerstaanbaar – Vi Keeland en Penelope Ward

Soraya zit in de metro onderweg naar haar werk als haar aandacht wordt getrokken door de man schuin tegenover haar. Hij is adembenemend knap, maar doet heel onbeschoft tegen iemand aan de telefoon. Een paar haltes later stapt hij vlak voor de deuren dichtgaan uit. In zijn haast heeft hij niet door dat zijn telefoon op de grond valt. Als Soraya die netjes op zijn kantoor af komt leveren, komt hij niet eens zijn kantoor uit om haar te bedanken. Ze besluit verder geen tijd aan hem te verspillen, maar stuurt hem wel nog even een berichtje om te laten weten wat ze van zijn gedrag vindt. Wat ze niet had verwacht, is dat de arrogante man daarna nog contact met haar op zou nemen. En wat ze helemáál niet had verwacht, is dat hun appjes vervolgens barsten van de chemistry.

“‘Onweerstaanbaar’ van Vi Keeland en Penelope Ward is een heerlijk boek! Al na de eerste pagina’s heb ik een grote glimlach op mijn gezicht. Door de manier waarop Soraya Graham meteen doorziet tot de veelzeggende sms’jes over en weer. Die twee kunnen elkaar wel hebben. Wel was ik even bang dat dit een boek vol seks zou zijn (en dat het allemaal een beetje veel zou zijn), maar gelukkig komt er precies op dat moment wat diepte in het boek. Dan is het niet gek om te bedenken dat het 01:10 uur was toen ik dit boek uit las. Vi Keeland en Penelope Ward hebben zich weer overtroffen.”

Boek 4: De waarheid – Colleen Hoover

‘De waarheid’ van Colleen Hoover gaat over schrijfster Lowen. Ze kan nauwelijks rondkomen, tot ze de kans van haar leven krijgt: ze mag de populaire boekenserie van Verity Crawford voltooien, die door een auto-ongeluk zelf niet meer kan schrijven. Als Lowen door Verity’s aantekeningen gaat, ontdekt ze een ongepubliceerde autobiografie die verborgen had moeten blijven. Ze besluit om het verhaal verborgen te houden, ook voor Verity’s man Jeremy. Maar dan krijgt ze gevoelens voor Jeremy. Hoelang kan Lowen de waarheid voor zich houden?

“WAT EEN BOEK! We wisten natuurlijk al door boeken als Misschien Ooit (New Adult), Too Late (erotische roman), Nooit meer (roman) en Uitzonderlijk (Young Adult) dat Colleen Hoover ontzettend veelzijdig is, maar dat heeft ze nu weer eens opnieuw bewezen. Ik moest heel even inkomen, maar dan waan je je in dat mysterieuze huis waar bijzondere dingen gebeuren. Je bekijkt door de ogen van Lowen de situatie, je voelt de onderhuidse spanning en de rillingen (op een positieve manier) door je lijf en ontdekt hoofdstuk per hoofdstuk de geheimen van schrijfster Verity. En dat doet je van de ene verbazing in de ander vallen. Tot het einde… Het einde waarvan je denkt: WAT? Ik ga natuurlijk niet verklappen wat er is gebeurd, maar wow.”

Boek 5: Een nieuwe kans in Cockleberry Bay – Nicola May

Alle favoriete karakters (natuurlijk inclusief hond Hot) van de Cockleberry Bay-serie keren nog een laatste keer terug in ‘Een nieuwe kans in Cockleberry Bay’, het slot van de populaire serie van Nicola May. Rosa runt een succesvol café en ze wil graag een eigen gezinnetje beginnen. Ze denkt er daarom over na om haar geërfde winkeltje te verkopen, maar dat gaat niet zomaar. In het contract is een clausule opgenomen dat ze de winkel alleen mag nalaten aan iemand die het verdient. Wie kan ze kiezen? En hoe weet ze of het de juiste beslissing zal zijn?

Helaas kan ik nog niets kwijt over ‘Een nieuwe kans in Cockleberry Bay’ van Nicola May. Ik moet jullie namelijk eerst nog vertellen wat ik van het tweede deel van deze serie vind. Benieuwd? Mijn recensie van ‘Ik zie je in Cockelberry Bay’ verschijnt op 4 juni en de bespreking van dit derde deel ‘Een nieuwe kans in Cockleberry Bay’ lees je pas op 11 juli. Nog even geduld dus! Lees dus nog maar snel de recensie van ‘Het winkeltje in Cockleberry Bay’.

Boek 6: Waar het licht is – Jennifer Niven

Theodore Finch is gefascineerd door de dood en wil een einde aan zijn leven maken, maar elke keer gebeurt er iets waardoor hij het toch niet doet. Violet Markey telt de dagen af tot haar diploma-uitreiking. Dan kan ze eindelijk het bekrompen stadje waar ze opgroeit voorgoed achter zich laten. En wordt ze niet langer geconfronteerd met de pijnlijke herinneringen aan haar gestorven zus. Wanneer Finch en Violet elkaar op de rand van de hoge klokkentoren op school ontmoeten, is het niet helemaal duidelijk wie wie redt. Maar vanaf dat moment groeit er iets van vriendschap tussen hen. Langzaam maar zeker geven ze hun geheimen aan elkaar prijs. Violet ontdekt dat Finch niet de freak is waar iedereen hem voor houdt en Finch leert Violet weer van het leven te houden. Violet bewaart Finch’ geheim angstvallig, maar kent ze wel al zijn geheimen?

“Indringend, poëtisch, soms wat ingewikkeld, diep, emotioneel, misschien wat somber maar tegelijkertijd ook weer hoopgevend. ‘Waar het licht is’ van Jennifer Niven laat je zoveel voelen en denken dat je het soms even moet laten bezinken. Vooral om erachter te komen wat je nu eigenlijk precies leest. Het is niet dat de tranen over mijn wangen liepen, maar ik waardeer dit boek hoe dan ook beter dan de film. Waar ik tijdens het kijken moeite had om de personages (en dan met name Finch) te doorgronden, leek het wel of je hier een kostbaar stukje kreeg van hun gedachtegang. En dat was echt niet allemaal rozengeur en maneschijn, wat dit boek dus indringend, hartverscheurend en toch wat ingewikkeld maakt. Al met al zeker een krachtig boek (dat goed afgemaakt had kunnen (of eigenlijk moeten!) worden met de hulplijn, een triggerwaarschuwing en andere organisatie die je kan bellen als je in een soortgelijke situatie verkeert!)”

Boek 7: Verover me – Stefanie van Mol

Amélie Jonker is aan het werk in het ziekenhuis als ze wordt opgeroepen op de Spoedeisende Hulp voor een topsporter met een flinke blessure. Oliver Prins, aanvoerder en topvoetballer bij voetbalclub FC Livius ’85, raakte geblesseerd tijdens een voetbalwedstrijd. Als Amélie hem komt onderzoeken is hij onder invloed van een zware verdoving en doet hij haar een oneerbaar voorstel. Ondanks dat nogal gênante voorval is Oliver wel gecharmeerd van de knappe, blonde dokter. Dus als hij terug op controle moet, is hij vastbesloten om haar mee uit te vragen op date. Als ze weigert, weet hij wat hem te wachten staat. Hij zal alles uit de kast moeten trekken om Amélie te verleiden.

“‘Verleid me’ van Stefanie van Mol is een boek dat moet groeien. En ondanks de slechts 200 pagina’s weet deze titel dat te doen. En dat is knap! Eerst stoor je je misschien aan de enorme arrogantie van voetbalheld Olivier (ik helaas wel) en hoop je eigenlijk alleen maar dat Amelie voet bij stuk houdt, maar stukje bij beetje ga je die aantrekkingskracht tussen die twee voelen. De lust spat van de pagina’s en het kan hier en daar een tikkeltje te ordinair worden, maar je kunt je er vanaf wenden of je kunt je eraan over geven. Als je dat laatste voor elkaar weet te krijgen, kun je genieten van de personages en de spanningen op en buiten het voetbalveld en hopen dat het vervolg met Mauro en Zita net zo krachtig is.”

Hoe kijk jij aan tegen deze challenge: zou je het zelf doen of sla je dit over? Mocht je er nog vragen over hebben, laat het me dan vooral hieronder in de comments weten.