Daar ben ik weer met een nieuwe recensie! In de eerste twee weken van november heb ik mijn hele voorraad aan gelezen boeken opgemaakt, dus ik moest weer even doorlezen. Maar dat is gelukt. Vandaag heb ik voor jullie een recensie van het nieuwste boek van Mia Sheridan – ‘Alleen maar jij’. Benieuwd hoe ik dat boek heb ervaren? Je lees het vandaag in deze recensie.
‘Alleen maar jij’ van Mia Sheridan is geen zoetsappig liefdesverhaaltje. Het is het verhaal van een jonge vrouw die weliswaar beschadigd is, maar niet geknakt. Wanneer hoofdpersoon Ellie de mooie Gabriel ontmoet, wordt ze verliefd op hem. Maar ze vindt dat ze eerst zichzelf moet vinden, voor ze een liefdesrelatie met hem kan aangaan. ‘Alleen maar jij’, ja, maar dat kan niet zonder ‘ik’. Mia Sheridan weet op een prachtige manier te beschrijven dat de liefde pas kan bloeien als degene die liefheeft dat doet.
Zomer & Keuning ~ 376 pagina’s ~ augustus 2018 ~ ISBN: 9789401914215
Crystal moet moeite doen om de eindjes aan elkaar te knopen: ze heeft niemand meer om terug te vallen als het even niet gaat. Haar moeder heeft haar op jonge leeftijd verlaten omdat ze niet meer voor haar dochter kon zorgen en het is haar vader die niets met zijn dochter te maken wil hebben. Daarom doet Chrystal (echte naam: Ellie) het maar alleen. Ze werkt als stripper in een club. Leuk vindt ze het niet, maar ze kan niet anders om rond te komen. Op een avond komt Gabriel de club binnen en hoewel ze eigenlijk niets met elkaar te maken hebben, is dat een ontmoeting om nooit meer te vergeten. Gabriel ziet dat Chrystal hulp nodig heeft, maar Chrystal wil niets te maken met deze indringer. Ze heeft geen hulp nodig: de enige die haar kan fiksen is zijzelf. En dat weet Gabriel maar al te goed. Ook hij dealt nog met problemen uit het verleden: omstandigheden die hij het liefst wil vergeten, maar zijn omgeving laat dat niet zomaar toe. Als door omstandigheden deze twee onder één dak gaan wonen, ontstaat er iets bijzonders. Want Alleen maar jij, maar ook een beetje ik.
Ik heb dit boek gekregen als recensie-exemplaar. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Stilte van Mia Sheridan vertelt het heftige verhaal van Bree, die om een traumatische ervaring te verwerken haar boeltje oppakt en naar een nieuwe stad verhuist. Bij het boodschappen doen loopt ze daar Archer tegen het lijf. Ze is meteen van hem onder de indruk, maar Archer is nogal zwijgzaam. Als in: hij praat helemaal niet. Al sinds zijn zevende niet. Kan haar liefde zijn stilte doorbreken?