Sommige boeken laat ik nog weleens langer in mijn kast staan, maar dat was duidelijk niet aan de orde bij ‘Voor Yasmin’ van Esther Walraven. Zou dit boek van nog geen 100 pagina’s mij kunnen verrassen? Ik vertel het je hieronder.
Op een zonnige middag in maart 2020 gebeurt het ondenkbare: Yasmin, de beste vriendin van Myrthe, overlijdt totaal onverwacht aan de gevolgen van een onbekend virus dat enkele maanden eerder uitbrak. De dood van haar beste vriendin komt als een enorme schok voor Myrthe, maar het echte besef van wat er gebeurd is, komt later pas. Is zij schuldig aan de dood van haar vriendin? Waarom mag zij verder leven en Yasmin niet? En wat heeft haar leven nog voor zin, nu Yasmin er niet meer is? Myrthe worstelt in haar eentje met deze vragen en sluit zich af voor de buitenwereld. De enige bij wie ze nu wil zijn, is er niet meer. In haar wanhoop besluit ze een brief te schrijven aan Yasmin. Al schrijvend doet ze een poging te verwerken wat er gebeurd is. En langzaamaan pakt ze haar leven weer op. Voor Yasmin.
Best of YA ~ 96 pagina’s ~ juni 2021 ~ ISBN: 9789000373079
Na een heerlijke skivakantie kan Myrthe niet wachten om haar beste vriendin Yasmin te vertellen over al haar avonturen. Ze brengen de dag samen door en er lijkt geen vuiltje aan de lucht. Tot in maart 2020 de eerste berichten naar buiten komen over een onbekend virus, dat al talloze slachtoffers heeft geëist. Het lijkt in eerste instantie een ver-van-je-bed show voor de twee beste vriendinnen tot Yasmin plots met ademhalingsproblemen in het ziekenhuis komt te liggen, en kort daarna overlijdt. Myrthe blijft gebroken van emotie, schuldgevoelens en vragen achter. Heeft zij het virus namelijk aan haar beste vriendin doorgegeven? Had ze niet beter thuis kunnen blijven toen ze wist dat haar broertje aan het snotteren was? En had dit voorkomen kunnen worden? Ondanks deze vragen en de wanhoop, probeert Myrthe door middel van brieven naar Yasmin het leven weer op te pakken. Voor Yasmin.
Ik heb dit boek gekregen van de uitgeverij. Dit beïnvloedt mijn mening niet.
Krachtig kort verhaal
In juni van dit jaar maakte ik voor het eerst kennis met een boek uit de XS-lijn van Best of YA. Deze boeken zijn kort en voornamelijk om de jeugd aan het lezen te krijgen, maar ik was vooral benieuwd of het ook mij zou kunnen overtuigen. En nou, op basis van de flaptekst had ik daar bij ‘Voor Yasmin’ van Esther Walraven totaal geen twijfels over. Ik viel direct in zijn greep. En ik draai er niet omheen: het verhaal zelf doet daar nauwelijks voor onder. ‘Voor Yasmin’ heeft me gewoon geraakt. Dit korte en krachtige boekje is ontzettend fijn geschreven, realistisch, krachtig, intens en het belangrijkste: voor iedereen ter wereld (helaas) herkenbaar. Ondanks dat het niet met zoveel woorden wordt gezegd, gaat het namelijk over corona en het bijbehorende schuldgevoel als je denkt dat je dit virus aan iemand hebt overgedragen, met alle gevolgen van dien.
Ik wou dat ik de tijd kon terugdraaien. Terug naar begin maart. Of eerder. Toen er nog niets aan de hand was. Toen alles nog normaal was. Maar dat kan helaas niet. De tijd tikt verder, maar de wereld staat stil. Mijn wereld in elk geval wel. Ik mis je enorm.
Realistische taferelen
Het is best gedurfd om in tijden van corona een boek daarover te schrijven. Mensen lezen namelijk vaak om aan de realiteit te ontsnappen en dus niet om in boekvorm herinnerd te worden aan het virus. Maar ik moet zeggen dat ik me hier totaal niet aan heb gestoord. En dat komt mede door de manier waarop. Het blijft alsnog een verhaal van iemand anders inclusief de nodige vriendschapsperikelen en tienerproblemen. Er speelt namelijk – naast corona – ook nog een hoop tussen de twee beste vriendinnen die elkaar minder goed kennen dan op het eerste gezicht lijkt. Dit geeft het verhaal naast alle ‘heftige’ onderwerpen alsnog een soort spanning en met name lucht. Ja, die verhaallijn had iets beter uitgewerkt kunnen worden en de personages hadden nog wat levendiger mogen zijn, maar al met al kroop ik toch in het verhaal, juist door het realisme. Je begrijpt dat Myrthe zich (onnodig of niet) schuldig voelt over de dood van haar beste vriendin; aan het feit dat ze erachter wil komen hoe dit heeft kunnen gebeuren en ook dat corona er is met maatregelen die erbij horen.
De geschiedenisboeken in
Daarnaast is ‘rouwen’ op zich iets heel universeels, zowel in tijden van corona als daarbuiten. Dus dit maakt het verhaal voor iedereen geschikt – uiteraard ook door de fijne en toegankelijke schrijfstijl van Esther. Daarnaast is ‘Voor Yasmin’ een titel voor in de geschiedenisboeken. Het toont namelijk echt in wat voor gekke tijd we leven (of hopelijk snel leefden). Over pak ‘m beet tien jaar kunnen tieners die deze tijd niet bewust hebben meegemaakt ‘Voor Yasmin’ oppakken en erachter komen hoe het was voor de mensheid in deze tijd. En dat vind ik een bijzonder gegeven. Ik heb nog nooit een boek gelezen waarvan je wist dat het zo’n waarde zou gaan hebben in de toekomst. Wat dat betreft dus een goede keuze om hierover te willen schrijven. En dan heb ik het dus nog niet eens over de cover gehad. Ik vind het werkelijk een (fotogeniek) plaatje.
‘Meryam, wat is er gebeurd? Hoe gaat het met Yasmin?’ Als vanzelf ging ik ook zachter praten, merkte ik op. ‘Niet zo goed,’ antwoordde Meryam. ‘Ze kreeg vannacht ineens enorme hoestbuien, zo erg dat ze bijna geen lucht meer kreeg. Echt heel eng. We hebben vanochtend vroeg 112 gebeld en ze werd in alle vroegte opgehaald door een ambulance.’ Mijn oren beginnen te piepen en ik voelde me duizelig worden.
Conclusie
Esther Walraven bewijst met ‘Voor Yasmin’ dat je geen ellenlang verhaal hoeft te schrijven om impact te maken. Dit boek telt slechts 100 pagina’s en gaat desondanks erg diep. Je kruipt in de huid van hoofdpersonage Myrthe en begrijpt haar – zowel de situatie waarin ze leeft (met een onbekend virus), het schuldgevoel dat ze overhoudt als de zoektocht naar de oorzaak en een stukje zichzelf. Vooral de bijbehorende emotie voel je tot in je tenen, en je kunt alleen maar heel snel de pagina’s omslaan om te hopen dat ze stukje bij beetje het geluk weer weet te vinden. Al moet ze het dan zonder Yasmin doen. Het vriendschapsverhaal en de personages hadden nog wat beter uitgewerkt kunnen worden voor het gehele plaatje, maar al met al ben ik positief verrast. Ik raad dit boek dan ook iedereen aan – zowel de tieners van nu als die over pak ‘m beet een jaar of 10. Je krijgt namelijk echt een inkijkje in hoe de coronatijd voor de jeugd en de mensheid is/was. Dit maakt het heftig, maar gelukkig weet Esther op de goede momenten wat ‘lucht’ (lees: tienerproblemen) erin te verwerken.
Na het lezen van dit boek ben ik geneigd om ‘Daan & Nadia’ van deze auteur eens op te pakken. Heb jij dat boek of ‘Voor Yasmin’ al gelezen? Laat dan vooral je mening hieronder achter.
